نامگذاری پارچه زنانه به نام سیاست‌مداران مرد افغانستان

اشرف‌غنی، عبدالله، کرزی، برج خلیفه، گلکسی و ده‌ها نام دیگر بر روی پارچه‌های لباس زنانه در افغانستان گذاشته شده است که در بازارهای رخت‌ (پارچه) فروشی کابل خرید و فروش می‌شود.

پارچه‌های رنگارنگ و پر زرق و برق که با نام سیاست‌مداران، هنرمندان و تولیدات فن‌آوری گره خورده است.

این نام‌های آشنا، توسط شرکتهای تولیدی برروی این اقلام مانده (گذاشته) نشده‌ است؛ بلکه نام‌هایی است که فروشندگان بر روی این پارچه‌های زنانه گذاشته‌اند

.

نام‌هایی که توجه مشتریان را جلب و بازار رخت‌فروشی را گرم کرده‌ است.

آقای مجاهد که هفت سال است در بازار "هزار گل" در قلب تپنده بازار رخت‌فروشی شهر کابل مغازه دارد، می‌گوید این نامها را واردکنندگان پارچه انتخاب می‌کنند.

او می‌گوید: "این نامها آشناست و به همین خاطر ما نام‌هایی که جلب توجه کند روی پارچه‌ها می‌گذاریم؛ و حالا بازار فروش رخت‌هایی بنام اشرف‌غنی، عبدالله، گلکسی و آیفون خیلی خوب است."

افغانستان فاقد کارخانه پارچه بافی است و این کشور سالانه به ارزش حدود ۲۳۹ میلیون دلار پارچه از خارج وارد می‌کند؛ از پارچه‌هایی با مارک‌های مشهور گرفته تا پارچه‌های با کیفیت پائین.

اما نام‌هایی که بر این پارچه‌ها در بازارهای کابل گذاشته می‌شود، تعیین کننده قیمت این کالا است.

نام‌گذاری بر روی پارچه‌ها برای فروشندگان و خریداران تازه نیست و در گذشته نیز نامهایی بر روی پارچه‎‌ها گذاشته می‌شد.

نفیسه ۴۸ ساله می‌گوید که حالا اما از بسیاری از آن نامها خبری نیست و فقط نامی که باقی مانده "مخمل" است که هنوز به همان نام مشهور است

.

او که دروان حکومت نجیب‌الله، رئیس جمهور سابق افغانستان، را به یاد دارد می‌گوید که در آن زمان "رخت‌هایی بنام شام لندن و شام پاریس..." مشهور بودند؛ اما در زمان مجاهدین این نامها تغییر کرد و در آن زمان رخت‌هایی بنام "دو دامنه" و "پژرو" خیلی طرف‌دار داشت؛ و در زمان طالبان پارچه‌هایی بنام‌های "جنگ بوسنی و اسامه به بازار آمد

.

در بیشتر بازارهای افغانستان این نامها تقریبا یکسان است و سئوالی که مطرح می‌شود این است که این نام‌ها در کجا و چگونه انتخاب می‌شود که حتی در مناطق دوردست هم برای مردم آشناست؟

در مرکز اصلی توزیع پارچه لباس در مارکت "هزار گل"، این بازرگانان هستند که هر کدام روی کالاهای وارداتی شان نام می‌گذارند و این نام‌ها ظاهرا عمدتا توسط خریداران زن به شهرت می‌رسند.

رحیمه، از ساکنان ولایت کنر که برای خرید لباس به کابل آمده، می‌گوید که پوشیدن لباس‌هایی با نام مشهور تبدیل به یک رقابت میان عده‌ای از زنان شده‌ است

.

او می‌گوید: "حالا لباس پوشیدن میان عده‌ای از زنان به یک رقابت تبدیل شده، هر کس که یک لباس با نام جالب بخرد بعد میان زنان معروف می‌شود و دیگران هم لباس‌های از آن پارچه می‌خرند."

بیشتر پارچه‌های لباس در افغانستان، از چین، هند، کره جنوبی، ژاپن و ترکیه وارد می‌شود.

بی بی سی